Rusya’nın Ukrayna savaşında şimdiye kadarki en büyük askeri kaybı, Kremlin’in propaganda makinesi için de bir sorumluluk haline geliyor.
Rusya’nın Karadeniz’deki amiral gemisi Moskova geçen hafta battıktan sonra, yetkililer 500’den fazla mürettebatın tamamının kurtarıldığını söyledi. Ancak o zamandan beri resmi bir güncelleme yapılmadı ve kayıp mürettebatın aileleri, akıbetleri hakkında artan sayıda yanıt talep ediyor.
32 yaşındaki Maksim Savin, bir asker olan 20 yaşındaki en küçük kardeşi Leonid’in nerede olduğunu bulma arayışıyla ilgili bir röportajda, “Bizimle konuşmak istemiyorlar” dedi. “Acı çekiyoruz; küçük kardeşimizi askere aldılar ve büyük olasılıkla onu asla geri vermeyecekler.”
En az 10 aile, oğullarının hayatta mı, kayıp mı yoksa ölü mü olduğuna dair çelişkili raporlar almaktan duydukları hayal kırıklığını açıkça dile getirdi. Sosyal medyadan veya haber kuruluşlarına yönelttikleri talepleri canını yakabilir. savaş çabalarına halk desteği Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin tarafından emredildi.
Moskova mürettebatının kaderine ilişkin resmi sessizlik, Kremlin’in işgalle ilgili kötü haberleri bastırmak ve Rusların ilerlemeyle ilgili aldıkları anlatıyı kontrol etmek için yürüttüğü daha büyük bir kampanyanın parçası. Bay Putin, Facebook’a ve birçok yabancı haber kuruluşuna erişimi engelledi ve savaş hakkında “yanlış bilgi” yayan herkesi hapsedecek bir yasa çıkardı.
Rusya’nın bir mühimmat şarjörünün patladığını ve ardından hasarlı geminin dalgalı denizde yedekte çekilirken battığını iddia etmesiyle, batmanın nedeni tartışmalıydı. Ukrayna, gemiye iki kişi çarptığını söyledi Neptün füzeler, ABD yetkililerinin doğruladığı bir iddia. Durum ne olursa olsun, İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana en büyük savaş gemilerinden birinin kaybı Rusya için bir utanç kaynağı oldu.
Ülke dışından bağımsız Rus haber kaynakları, yaklaşık 40 adam öldü savaş gemisi hasar görüp battığında 100 kişi de yaralandı. Bu raporlar, kimliği belirsiz bir yetkiliyi ve ölen bir denizcinin annesini aktardı. Buna ek olarak, daha yaşlı bir asteğmen karısı, Rusya dışında yerleşik bir ABD hükümet ağı olan Radio Liberty’ye onun ölümünü doğruladı.
Kayıp mürettebat üyelerinin çoğu askere alınmış askerlerdi; bu, Çeçenya’daki savaştan bu yana Rusya’da hassas bir konu, az eğitimli genç askerlerin sık sık savaşlara atıldığı ve sürüler halinde öldüğü ve bu savaşa halkın desteğini artırdığı zaman. Moskova’da bulunan ve bir mahkeme nedeniyle bu ay dağıtılan Memorial İnsan Hakları Merkezi’nin eski başkanı Alexander Cherkasov, 1990’ların ortasındaki ilk Çeçen savaşından hâlâ “birkaç yüz” askerin sorumlu olmadığını söyledi. sipariş.
Askerler kimsenin umurunda değil” dedi ve sivil toplum kuruluşlarına getirilen kısıtlamalar, onların izleme işini yapmalarının artık neredeyse imkansız olduğu anlamına geliyor” dedi.
Bay Putin defalarca orduda bir yıl hizmet etmek zorunda kalan askerlerin Ukrayna’da konuşlandırılmayacağını söyledi, bu ifade savaş alanındaki kayıplarla çelişiyordu.
Geçmişi Çeçen savaşlarına dayanan Rusya Asker Anneleri Komiteleri Birliği, kayıp askerlerin aranması için talepler aldığını doğruladı. Örgüt, askerler hakkında yabancı örgütlerle bilgi paylaşımına karşı bir yasayı gerekçe göstererek daha fazla yorum yapmaktan kaçındı.
Adını Rusya’nın başkentinden alan Moskova’daki mürettebatın ebeveynleri, resmi bir kaçış olarak tanımladıkları şeye öfkelerini dile getirdiler.
“Biz ebeveynler, yalnızca çocuklarımızın kaderiyle ilgileniyoruz: Askere alınan askerler neden bu askeri operasyona girdiler?” 19 yaşındaki oğlu Yegor’un Moskova’da aşçı olarak çalıştığı Dmitry Shkrebets dedi.
Bir röportajda, Bay Shkrebets daha fazla konuşmaya isteksizdi, ancak Pazar günü Facebook’un Rusça karşılığı olan VKontakte’de çok daha sert açıklamalar yaptı.
İlk başta, memurlar ona Yegor’un kayıplar arasında olduğunu söyledi.
“Beyler, açık denizlerde mi kayboldunuz?!!!” o yazdı. “Siz subayların neden hayatta olduğunuzu ve zorunlu asker olan oğlumun neden öldüğünü doğrudan sordum?”
Bay Shkrebets o zamandan beri oğullarının yerini tespit edemeyen diğer ailelerin ifadelerini toplamaya başladı. Çarşamba günü, “Ne kadar çok yazarsak, olanlar hakkında sessiz kalmaları o kadar zor olacak” diye yazdı.
Kremlin’in sözcüsü Dmitri S. Peskov Salı günü yaptığı açıklamada, kayıp denizciler hakkında herhangi bir bilgi verme yetkisi olmadığını söyledi ve soruları Savunma Bakanlığı’na yöneltti.
Bakanlık, yorum taleplerine yanıt vermedi. Cumartesi günü, Rus Donanması komutanı Amiral Nikolai Yevmenov’un Moskova mürettebatı olarak tanımlanan ve üniformalı olarak sıraya dizilmiş adamlarla görüştüğünü gösteren bir video yayınladı. Saldırıdan kaç kişinin sağ kurtulduğu netlik kazanmazken, ne videoda ne de sosyal medya paylaşımlarında can kaybı olup olmadığına dair bir açıklama yapılmadı.
Resmi pozisyonun bir göstergesi Pazar gecesi devlet televizyonunun haftalık haber özeti Vesti Nedeli’de geldi. Üç saatlik gösteri, kayıplardan bahsetmeden batmaya yaklaşık 30 saniye ayırdı.
Bununla birlikte, Kremlin’in tüm ağızlıkları bu kadar suskun olmamıştır. Bir talk-show sunucusu Vladimir Solovyev, bir açıklama Cumartesi günü geminin nasıl kaybolduğu hakkında.
Maksim Savin, ailenin ağabeyinin birliğinden hiçbir görevliye telefonla ulaşamadığını söyledi. Annesi bir numaraya mesaj attı ve oğlu Leonid’in kayıp olduğuna dair bir yanıt aldı.
Daha sonra aile, Leonid’e hizmet etmiş gibi görünen ve sürekli hikayesini değiştiren bir adamdan bir dizi telefon aldı. Maksim Savin, önce adamın Leonid’in bir arkadaşını kurtarmak için koşarken öldüğünü söyledi. İkinci aramada, herhangi bir kurtarma olayının olmadığını, ancak Leonid’in bir patlama yerinde yakalandığını söyledi. Üçüncü kez, yanıldığını ve Leonid’in kayıp olduğunu söylemek için aradı.
Maksim Savin, “Memurlar herkesin ağzını kapatmaya çalışıyor gibi görünüyor” dedi.
Kayıp askerlere ilişkin çok sayıda rapor ilk olarak sosyal medyada ortaya çıktı. Bir kadın, erkek kardeşinin makine dairesinde çalışmakta olduğunu ve kayıp olarak listelendiğini yazdı, ancak onun öldüğünden emindi.
Kayıp bir askerin annesi Anna Syromaysova, bağımsız Rus haber ajansı Meduza’ya, kayıplarla ilgili herhangi bir resmi belge göremediğini söyledi. “Liste yok,” dedi. “Onları kendimiz arıyoruz. Bize hiçbir şey söylemiyorlar.” Telefonla ulaşıldığında, bir dış haber kuruluşuyla konuşmayı reddetti.
Tamara Grudinin, BBC’nin Rusça dil servisine, 21 yaşındaki oğlu Sergei Grudinin’in temel eğitimden hemen sonra gemiye atandığını söyledi.
Bayan Grudinina, geminin battığını duyduğunda, yakınları için Savunma Bakanlığı yardım hattını aradığını ve oğlunun “hayatta ve sağlıklı olduğunu ve ilk fırsatta temasa geçeceğini” söylediğini söyledi.
Kısa bir süre sonra, kendisini Moskova’nın komutanı olarak tanımlayan bir adam temasa geçti ve BBC’ye göre oğlunun “temelde gemiyle birlikte battığını” söyledi.
Maksim Savin, 24 Şubat’ta savaşın başlamasının ardından, ailenin gemi hakkında bilgi almak için deniz subayları ile temasa geçtiğini ve geminin askeri harekatlarda yer almadığını ve yakında limana geri döneceğinin söylendiğini söyledi.
Kardeşi, Leonid’den gelen aramaların durduğunu, ancak memurlarla konuştuktan sonra, yakında eve geleceğini bildiren bir mektup aldıklarını söyledi.
Bir meslek okulunda oto tamircisi olarak eğitim gören küçük erkek kardeşinin askere gitmek konusunda isteksiz olduğunu ve savaşı desteklemediğini söyledi. Bir aile resminde, göğsüne bir tüfek asılmış, ailesi ve üç erkek kardeşi ile çevrili, denizci üniformalı, uzun boylu genç bir adam görülüyor.
Kardeşine göre Leonid Savin, ailesinin köpeğiyle Kırım tepelerinde yürüyüş yapmak, kitap okumak veya bitkilerine bakmaktan çok daha rahattı. Askere gitmeden önce bir palmiye ağacı ve bir avokado ağacı dikmişti.
Maksim Savin, “Eve yazdığı mektupta bitkilerinin nasıl olduğunu sordu” dedi. “Onlar için endişeleniyordu.”
Yoruma kapalı.